Υπό κατασκευή
Aσαλάγητος -η -ο (επίθ.) [< στερ. α + σαλαγητός < σάλαγος = θόρυβος από φωνές] για κοπάδι, αυτό που δεν οδηγήθηκε, που δεν το έκαναν να κινηθεί με φωνές. Μτφ: Αυτός που δεν παίρνει από ορμήνιες και καθοδήγηση.
Δεν θα ήταν υπερβολή να ισχυριστούμε ότι ο αθλητισμός στην σύγχρονη καπιταλιστική και νεοφιλελεύθερη κοινωνία που ζούμε έχει γίνει, όπως τα πάντα γύρω μας, ένα καθαρά εμπορευματοποιημένο προϊόν. Κύριο στόχο αποτελεί πλέον το κέρδος, πάνω στο βωμό του οποίου μπορούν να θυσιαστούν τα πάντα. Η αγάπη για το παιχνίδι και η ανιδιοτέλεια που διακατέχουν τον αθλητισμό, αλλά και οκοινωνικός ρόλος που θα έπρεπε αυτός να διαδραματίζει έχουν προ πολλού αποδράσει, και την θέση τους έχει διαδεχθεί ένας αθέμιτος στις περισσότερες φορές ανταγωνισμός, ο οποίος οδηγεί σε στημένα παιχνίδια, πελατειακές σχέσεις με το κράτος,μπίζνες κάτω από το τραπέζι, ξέπλυμα μαύρου χρήματος, οπαδούς δίχως συνείδηση και ενίοτε νεκρούς. Πράγματα και καταστάσεις δηλαδή που ουδεμία σχέση έχουν με τον αθλητισμό, που όχι μόνο υποβαθμίζουν την ποιότητα των αθλημάτων και της ψυχαγωγίας μας, αλλά παραπέμπουν και σε λογικές κοινωνικού κανιβαλισμού.
Ορμώμενοι/ες από τους παραπάνω προβληματισμούς κι απέναντι σε όλα αυτά, νιώθουμε χρέος και ανάγκη να δημιουργήσουμε μια ομάδα αντιπαράδειγμα στο χώρο του αθλητισμού και τη διαχείριση της καθημερινότητάς μας. Μια ομάδα αντιπρόταση που θα επιδιώκει να στεγάσει προβληματισμούς για κοινωνικά, αθλητικά, πολιτικά αλλά και πολιτιστικά ζητήματα και να αποδεικνύει στη πράξη ότι η αυτοοργάνωση είναι εφικτή και λειτουργική. Για εμάς, βασικοί παράγοντες- οι οποίοι και μας ώθησαν στη δημιουργία της ομάδας- αποτελούν η ευχαρίστηση του παιχνιδιού, η αγάπη για τον αθλητισμό , η αίσθηση της ελευθερίας και όχι καθ’ αυτή η νίκη και ο ανταγωνισμός με άλλες ομάδες. Θέλουμε να αποτελούμε από εδώ και πέρα ένα κοινωνικό αθλητικό σωματείο ως συμπλήρωμα στην παλέτα των αυτοοργανωμένωνομάδων που υπάρχουν αυτή την στιγμή στον Ελλαδικό χώρο.Θέλουμε μία αθλητική ομάδα που θα αντιστέκεται και θα “αγωνίζεται” όχι μόνο ΕΝΤΟΣ, αλλά και ΕΚΤΟΣ γηπέδου με όποια μέσα διαθέτει, ενάντια σε πολιτικές που υποβαθμίζουν και υποτιμούν τις ζωές μας.
Ως αυτοδιαχειριζόμενο εγχείρημα, η ομάδα αποτελείται από την αυτοτελή ανοιχτή συνέλευσή της και αυτή είναι το μόνο αποφασιστικό όργανο. Οι αποφάσεις παίρνονται οριζόντια,αμεσοδημοκρατικά και αντι-ιεραρχικά και το κάθε άτομο μπορεί να συμμετέχει ισότιμα διατηρώντας την αυτονομία του. Μέσω της συνέλευσής μας συνδιαμορφώνουμε και συναποφασίζουμε για την ομάδα μας, το ρόλο που αυτή επιτελεί, και τη στάση της μέσα στο χώρο του γηπέδου, αλλά και έξω από αυτόν, δηλαδή μέσα στην κοινωνία εν γένει. Ως κοινωνικό αθλητικό σωματείο, επιθυμούμε το κάθε άτομο που συμμετέχει να σέβεται τα διακριτά πολιτικά χαρακτηριστικά του εγχειρήματος, τα οποία είναι αμετάβλητα για όλα τα μέλη και αποτελούν αναγκαία προϋπόθεση για όσους-ες-α θελήσουν να ενταχθούν στην ομάδα. Αυτά τα χαρακτηριστικά συνοψίζονται ως εξής :
Εν συνεχεία των όσων αναφέρθηκαν, βλέπουμε την αυτοδιαχείριση σαν χρήσιμο εργαλείο του αγώνα για την κοινωνική και ατομική απελευθέρωση απέναντι σε κάθε μορφή καταπίεσης. Ενάντια στην αποξένωση, και την υποβάθμιση των ζωών μας. Εκεί όπου το συλλογικό χάνει συνεχώς έδαφος, εμείς προτάσσουμε την συλλογικότητα και την αλληλεγγύη ενάντια στα κυρίαρχα πρότυπα οργάνωσης της κοινωνίας. Επαναφέρουμε τον ρόλο και το νόημα της συνέλευσης με σκοπό να βρισκόμαστε και να δομηθούν νέου τύπου σχέσεις μακριά και ενάντια στην εμπορευματοποιημένη και εξατομικευμένη ζωή. Με το βλέμμα στραμμένο στην κοινωνία δεν θέλουμε να αποτελούμε απλά ένα αθλητικό σωματείο που θα νοιάζεται μόνο για τις καλές επιδόσεις στα αθλήματα. Θέλουμε να αποτελούμε κομμάτι του κοινωνικού ιστού της πόλης μας (κι όχι μόνο…) που θα αφουγκράζεται τους προβληματισμούς της κοινωνίας και θα είναι σε έναν ανοιχτό διάλογο και διάδραση με αυτή. Ενάντια στον κοινωνικό κανιβαλισμό κι όχι με όρους φιλανθρωπίας, εμείς θα απαντάμε με πραγματική, έμπρακτη και συνεχή αλληλεγγύη και ενάντια σε λογικές ανάθεσης, η υπόθεση διαχείρισης των ζωών μας θα παραμείνει στα χέρια μας.
Ό,τι γίνεται, γίνεται στο παρόν και το παρόν είμαστε εμείς και οι συντροφικές μας σχέσεις. Ο χώρος που μπορεί να γίνει είναι αυτός που υπάρχει, ο χρόνος είναι το τώρα και τα δύο πρέπει καθημερινά να διεκδικούνται. Ας μην χάνουμε χρόνο λοιπόν…
Ασαλάγητος, 2024